Zie het niet verkeerd, dit wordt geen bericht over mezelf wenend dat men vriendje me beu is. Zie het eerder als een levensles die ik heb geleerd uit enkele lange relaties.
Zelf schreeuw ik soms moord en brand als men vriend me eens niet stuurt of als hij eens brut doet. Het lijkt alsof er een oorlog tussen ons ontstaan is en ik zou liever in een hoekje gaan wenen met heel veel schrik dat hij me beu is en het wilt uitmaken. Zie het niet verkeerd meisjes, want ik richt me vooral tot jullie. Ik geef jullie overschot van gelijk dat jullie gevoelens zeker echt zijn. Maar zoals ik al eerder op mijn blog vermelde is er een groot communicatie gat tussen de meisjes en de jongens op sommige momenten. We reageren en denken gewoon anders en dat zorgt soms tot hele grote problemen als we dan samen in een relatie komen.
Zelf heb ik me aangeleerd, weliswaar door heel veel geruststellende gesprekken met mezelf, dat een dagje zonder sms of een brute reactie soms veel een jongen niks betekend. Soms moeten ze gewoon eens alleen zijn en genieten ze van de momenten dat ze niet bij je zijn. Stel je voor dat je vriend gaming verslaafd is, dan betekend het niet dat hij ineens verliefd is op het spel ipv op jou als hij de hele week op het spel bezig is. Laat hem zen bezigheid hebben en probeer je WO III voor jezelf uit te vechten. Men vriend en zen spelletjes dat is iets waar ik voor de moment niet tussen kom, want ik weet als ik dat afpak dat ik zen hobby afpak. En wie neemt er nu iemands hobby af?
Voor de moment ben ik er ook nog niet goed uit hoe ik die moet uitvechten met mezelf, maar ik heb al erg veel gemerkt dat als ik er niks over vertel tegen men vriend dat hij gewoon lief doet na een tijdje alsof er helemaal niks gebeurd is. Ik reageer meestal wat voorzichtig want in men hoofd is het een tegenstrijdige situatie (hoezo daarnet blaf je me af, dan besteed je aandacht aan dat game en nu doe je super lief??), maar meestal is er niks aan de hand voor een jongen. Probeer dan ook niet de dag erna er terug over te beginnen want dan kom je als een zaag over bij hem.
Er komt echter pas een probleem bij te kijken voor hem als jij overdreven gaat reageren en dan denkt hij: wat doe jij nu overdreven? Dus wat leerde ik: vecht het met jezelf uit en laat elkaar eventjes doen, toon geen subtiele hints want die verstaat hij toch niet.
Er is natuurlijk een grote maar: er zijn momenten dat je vriend je echt niet meer graag ziet en het voor beide een WO III is. Die moment heb ik nog niet tegengekomen, maar niet praten helpt dan meestal niet. Probeer het maar eens uit te vissen wanneer er echt iets scheelt voor een jongen, ik zou zeggen: vertel kort wat je dwars zit, zo weet hij wat je er over denkt.
Het lijkt een hele preek dat ik hier afsteek ten opzichte van alle meisjes, maar het is een les die ik heb geleerd. Toepassen is echter nog een groot probleem. Ik vecht nog altijd met mezelf en met men gevoelens. Na dat ik meestal zielig heb zitten doen tegen mezelf in men bed met men kat troostend naast me, besef ik wel dat ik aan het overdrijven ben. Hoe dan ook, als je iemand graag ziet wil je die niet kwijt en voor sommige meisjes betekend dat bij het minste meningsverschil al dat je hem kwijt gaat geraken.
Je hoofd staat op ontploffen en je weent een paar uur aan een stuk, goed wetend dat hij waarschijnlijk zich van geen kwaad bewust is. Meisjes vs jongens, die grote verschillen die er zijn, het is soms moeilijk om er mee te leven. En toch moeten we er mee leren leven als we samen zijn.
Schrijf vooral je eigen ervaringen in de comment, ik lees graag zulke reacties en wie weet kunnen we elkaar nog helpen.
xxx Your dreamgirl
Sensational Dreams 